Χάθηκα, ανάμεσα σε πρωινές διαδρομές της πόλης, ανάμεσα σε φωνές και συνθήματα παλιών και νέων κομμάτων, που τα βλέπω με γραπωμένα νύχια και δόντια να κρατιούνται απ την άκρη του γκρεμού, μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή ή μήπως G ευρώ? μέσα ή έξω απ την ευρώπη ? μαύρο ή άσπρο? μέρα ή νύχτα?
Με όσους συζητώ φίλους, γνωστούς, αγνώστους, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα παρά τις έντονες διαφωνίες σε πάρα πολλά, όλοι θέλουν να φύγουν οι παλιοί και να ρθουν οι νέοι, αλλά αυτό που καταλαβαίνω απ τους περισσότερους, είναι ότι θέλουν νέους αλλά να μην αλλάξει τίποτα απ τα παλιά!
Να ξανάρθει ο μισθός στα προηγούμενα επίπεδα μη σου πω να αυξηθεί κιόλας, να επανέλθουν τα επιδόματα σαν αυτό της έγκαιρης προσέλευσης στην υπηρεσία, να βολευτεί το παιδί που μόλις αποφοίτησε στο δημόσιο, να μην γίνει ποτέ η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (γιατί έχει να φύγει κόσμος και κοσμάκης και θα προστεθούν ακόμη περισσότεροι άνεργοι στις στρατιές των όσων υπάρχουν ήδη και όσο γίνεται αυτό θα πέφτει και η κατανάλωση γιατί εμείς είμαστε αυτοί που κρατάμε την αγορά σ.σ. οι δημόσιοι υπάλληλοι).
Βρε ούστ απο δω!
Για το ενάμιση εκατομμύριο ανέργους του ιδιωτικού τομέα δε μιλάτε ε? αυτοί δεν υπάρχουν για όλους εσάς, χεστήκατε αν κάθε μέρα απολύεται κόσμος, κλείνουν μαγαζιά, μικρομεσαία μαγαζιά και επιχειρήσεις που πάλευαν και παλεύουν για το μεροκάματο, δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες μεγάλοι, λαμόγια, ή φοροφυγάδες, που σ' αυτή τη χώρα όλα εξισώνονται και όλα στραβά τα παίρνουμε.
Σαράντα χρόνια τώρα έχει καταδικαστεί το επιχειρήν και το κέρδος, όλα εξισώθηκαν με την αριστερή ταμπέλα <δίκιο είναι ο νόμος του εργάτη, ή υπαλλήλου των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ>
Γιαυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε, έχετε βρει τη φλέβα και ρουφάτε, πολιτικοί και λαός όπως και απ όπου μπορεί ο καθένας, κι έτσι δεν έχω μεγάλες ελπίδες την 17η Ιουνίου, όσο δε θέλει ο λαός να αλλάξει τίποτε γιατί έχει συμφέρον να μην αλλάξει, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει...
Γιαυτό σου λέω φύγε αν έχεις στο dna σου το στοιχείο εκείνο που έκανε τους έλληνες να φτάσουν στα πέρατα της γης και να προκόψουν, γιατί εδώ δεν πρόκειται, είναι ο τόπος, είναι οι άνθρωποι, είναι το κλίμα? κάτι απ όλα δε μας πάει....
Με όσους συζητώ φίλους, γνωστούς, αγνώστους, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα παρά τις έντονες διαφωνίες σε πάρα πολλά, όλοι θέλουν να φύγουν οι παλιοί και να ρθουν οι νέοι, αλλά αυτό που καταλαβαίνω απ τους περισσότερους, είναι ότι θέλουν νέους αλλά να μην αλλάξει τίποτα απ τα παλιά!
Να ξανάρθει ο μισθός στα προηγούμενα επίπεδα μη σου πω να αυξηθεί κιόλας, να επανέλθουν τα επιδόματα σαν αυτό της έγκαιρης προσέλευσης στην υπηρεσία, να βολευτεί το παιδί που μόλις αποφοίτησε στο δημόσιο, να μην γίνει ποτέ η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (γιατί έχει να φύγει κόσμος και κοσμάκης και θα προστεθούν ακόμη περισσότεροι άνεργοι στις στρατιές των όσων υπάρχουν ήδη και όσο γίνεται αυτό θα πέφτει και η κατανάλωση γιατί εμείς είμαστε αυτοί που κρατάμε την αγορά σ.σ. οι δημόσιοι υπάλληλοι).
Βρε ούστ απο δω!
Για το ενάμιση εκατομμύριο ανέργους του ιδιωτικού τομέα δε μιλάτε ε? αυτοί δεν υπάρχουν για όλους εσάς, χεστήκατε αν κάθε μέρα απολύεται κόσμος, κλείνουν μαγαζιά, μικρομεσαία μαγαζιά και επιχειρήσεις που πάλευαν και παλεύουν για το μεροκάματο, δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες μεγάλοι, λαμόγια, ή φοροφυγάδες, που σ' αυτή τη χώρα όλα εξισώνονται και όλα στραβά τα παίρνουμε.
Σαράντα χρόνια τώρα έχει καταδικαστεί το επιχειρήν και το κέρδος, όλα εξισώθηκαν με την αριστερή ταμπέλα <δίκιο είναι ο νόμος του εργάτη, ή υπαλλήλου των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ>
Γιαυτό σου λέω φύγε αν έχεις στο dna σου το στοιχείο εκείνο που έκανε τους έλληνες να φτάσουν στα πέρατα της γης και να προκόψουν, γιατί εδώ δεν πρόκειται, είναι ο τόπος, είναι οι άνθρωποι, είναι το κλίμα? κάτι απ όλα δε μας πάει....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου