Καβάλα παν στο Φεστιβάλ καβάλα και στους λόφοι (Αμμολόφοι)

H αγάπη είναι ένας ωκεανός, ο έρωτας είναι τα κύματα, και το σεξ είναι ο αφρός, μου λέει η ψυχολόγος φίλη και συμφωνώ, κάνω ασκήσεις για δικέφαλο και διαβάζω κάτι που έχει αναρτήσει στον πίνακα ανακοινώσεων ο γυμναστής, είναι μια απο τις τελευταίες επιστολές που είχε γράψει ο Γκαμπριέλ Γκαρθία Μαρκές όταν ήταν χτυπημένος απο την αρρώστια του στα τελευταία στάδια, με λίγες μονάχα μέρες ζωής.
Αυτούς που αγαπάς κράτησέ τους κοντά σου, λέει μεταξύ άλλων, γυμνάζω μαζί με το σώμα και το πνεύμα σκέφτομαι και πάω για ντους...
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρέθηκα στην Καβάλα για ένα φεστιβάλ το Άνορακ, δεν ξέρω γιατί το ονόμασαν έτσι, βρήκαμε καλή την ιδέα να συνδυάσουμε μπάνιο στην Καβάλα και συναυλίες, τα ονόματα που πήραν μέρος ήταν οι FIVE STAR HOTEL, POP EYE, MATISSE, MIKRO, K.VITA. Φτάσαμε στην τεράστια παραλία των Αμμολόφων το μεσημέρι, κάναμε το μπάνιο μας, είδαμε παλιούς γνωστούς και μετά ετοιμαστήκαμε για το φεστιβάλ που θα γινόταν στο πιο προνομιούχο μέρος της Καβάλας, στο κάστρο.
Μετά απο το ανέβασμα εκατό χιλιάδων σκαλοπατιών και ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που συνεχίζω να καπνίζω, φτάσαμε και το φεστιβάλ είχε μόλις ξεκινήσει, πράγματι η τοποθεσία ήταν φοβερή, πανοραμική θέα με πιάτο ολόκληρη την πόλη, ο κόσμος ότι είχε αρχίσει να μαζεύεται και καθήσαμε στις κερκίδες απολαμβάνοντας το τελευταίο φως του ήλιου που έδυε. Οι FIVE STAR HOTEL που τους ήξερα μόνο σαν όνομα και δεν τους είχα ξαναδεί, ήταν απρόσμενα καλοί.
Όταν τελείωσαν τα μικρά ονόματα και άρχισαν να τραγουδάνε οι MATISSE κατεβήκαμε μπροστά στη σκηνή και τότε είχε αρχίσει η συναυλία, ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί το σκοτάδι είχε πέσει για τα καλά και η βραδυά προμηνυόταν εξαιρετική.
Μόλις ανέβηκαν οι ΜΙΚΡΟ στη σκηνή, έγινε πανικός, όλοι όσοι ήμασταν μπροστά μπροστά αλλά και οι υπόλοιποι στις κερκίδες είχαμε σηκωθεί και τραγουδούσαμε, είπανε πολλά τραγούδια και χορέψαμε πιο πολύ το <αυτή η πόλη> στιγμές στιγμές έκλεινα τα μάτια μου και νόμιζα πως αν τα κρατούσα περισσότερο απο ένα δευτερόλεπτο κλειστά θα έπεφτα σε τράνς, (ναι μπορεί κανείς να πέσει σε τράνς ακόμα κι αν είναι πάνω απο 20) τόσο καλοί ήταν. Χορτασμένοι απο τραγούδι και χορό, περιμέναμε τον Κωνσταντίνο Βήτα να κλείσει το φεστιβάλ και το κλεισε με τραγούδια απο την εποχή των stereonova και δικά του με τελευταίο <το κύμα> που τραγούδησε μισό γιατί είχε πάει μιάμιση και οι άξεστοι γείτονες που δεν καταλάβαιναν χριστό απο ηλεκτρονική μουσική διαμαρτύρονταν!
Κατεβήκαμε την πλαγιά με τα πόδια μας να μη μας κρατάνε και κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο μας.
Την άλλη μέρα ξανά στην θρυλική παραία των Αμμολόφων για μπάνιο αν και φυσούσε, αλλά δε γινόταν να το χάσουμε, και παρατήρηση του κόσμου που ήταν στις ξαπλώστρες δίπλα μας, αναρωτήθικα μήπως πρέπει κάποιος να σκεφτεί να ανοίξει ένα gay beach bar να πηγαίνουμε και να συνδυάζουμε το τεκνόν μετά του ωφελήμου, και αποφάσισα να παίξω ένα τζόκερ, μπας και τ ανοίξω εγώ γιατί δε βλέπω να το κάνει κανένας άλλος!
Αλλά θα πρέπει να κερδίσω πολλά λεφτά για να το συντηρώ γιατί αμφιβάλω αν πατήσει κανένας άλλος gay ή λεσβία εκτός απ την παρέα μου, οπότε ίσως θα πρεπε τελικά να κάνω κανα μεγάλο σπίτι στη θάλασσα και όχι beach bar? γιατί το συνάφι μας είναι τόσο κολημένο που άπατο θα πάει το μαγαζί και κρίμα.... (το ανέκδοτο με το γρύλο που λέγαμε)
Και με τις αισιόδοξες αυτές σκέψεις πάω να κάνω ένα μποτέ που λέει και η φίλη μου η καλλιτέχνης η me γιατί θα πρέπει να είμαι η θεά της παραλίας...Σουτ να λείπουν τα γέλια!

τραγούδι again...

Μα εγώ μιλάω για δύναμη της αγάπης ισοδύναμη, και ζητάω προτεραιότητα, φύση θέση
ιδιότητα....

ΛΕΣΒΟΣ island....για το τριήμερο του Αγ. Πνέυματος

Λέσβος για το τριήμερο, με ένα αεροπλάνο δοκιμαστικό σωλήνα φτάνω Παρασκευή απόγευμα στη Μυτιλήνη, ο Θ που είναι φέτος εδώ με περιμένει στο αεροδρόμιο και πάμε κατευθείαν για φαγητό με τα πρώτα νέα, δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε μπάνιο, αλλά ακόμη κι αν προλαβαίναμε η θάλασσα είναι μπούζι, δεν τολμώ να μπω, εγώ που έχω κολυμπίσει σε λίμνες, ποτάμια, βάθρες και πιο παγωμένες θάλασσες απ αυτήν, το βράδυ Μόλυβο ίσως απ τα ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα, για βόλτες πάνω κάτω με τα πόδια, χάζι στο δρόμο και ποτό στο μοναδικό σχετικό μπάρ του νησιού που παίζει videoclip, τα πρώτα ζευγάρια ξένων κοριτσιών είναι εδώ, προετοιμάζομαι για την Ερεσσό.
Την επόμενη το πρωί εκδρομή στο Σίγρι και το μουσείο φυσικής ιστορίας και απολιθωμένου δάσους που έχει εκεί, πραγματικά ενδιαφέροντα τα εκθέματα απο απολιθώματα και πετρώματα ιστορίας είκοσι εκατομμυρίων ετών...! Συνεχίζουμε για Ερεσσό, μια μεγάλη διαδρομή, αφού κάνεις τον κύκλο του κολπίσκου της Λέσβου για να φτάσεις εκεί. Μεγάλη παραλία με κρύο αεράκι που φυσάει και δε σ' αφήνει να απολάυσεις τη μπύρα σου μπροστά στο κύμα με θέα τις λουόμενες, τρώμε κάτι και κάνουμε βόλτα πέρα στο λιμανάκι, κάποια φωνάζει και δεν καταλαβαίνω ότι φωνάζει εμένα! πλησιάζουμε και όντως εμένα φωνάζει και είναι μια φίλη απο θεσσαλονίκη που έχει έρθει για το τριήμερο επίσης και ψαρεύει στο λιμανάκι, όλα τα περίμενα αλλά ότι θα βρω κι εδώ γνωστές με τίποτα, μαθαίνω ότι έχει ερθει με κοινή φίλη επίσης, πίνουμε καφέδες και ενώ έχουμε αποφασίσει να μείνουμε το βράδυ εκεί, φεύγουμε γιατί οι περισσότερες είναι ζευγάρια ή παρέες και εμείς είμαστε ξέμπαρκες κατά κάποιον τρόπο. Το βράδυ καταλήγουμε στο Μόλυβο για ποτά στο Μόλυς και μετά στο congas αφού έχουμε έρθει στο κέφι, η βραδυά είναι καταπληκτική, χορευτριες απο τοπική ομάδα χορού έχουν ανέβει στις μπάρες και χορεύουν, είναι λίγο trash το μαγαζί, παίζει επιτυχίες μεν, αλλά με καγκουρίδικο τρόπο, περνάμε πολύ ωραία όμως, έχω έρθει στο κέφι, κλείνουμε με ένα σφηνάκι σε ένα καινούργιο μπάρ στην Πέτρα που παίζει madonna και ενθουσιαζόμαστε φυσικά....
Την άλλη μέρα έχω αποφασίσει να μείνουμε στο χωριό για μπάνιο στην παραλία μπροστά στο σπίτι και αυτό κάνουμε, η θάλασσα είναι τέλεια, η μουσική πολύ καλή, το απολαμβάνουμε, τρώμε καταπληκτικά μαγειρευτά το μεσημέρι στην καλτ ταβέρνα με τις φωτογραφίες του Ανδρέα και όλης της ιστορίας του Πασόκ χαζεύοντας τα ζευγάρια των κοριτσιών που περνάνε απ το δρόμο. Το απόγευμα παγωτό σε ζαχαροπλαστείο με θέα το ηλιβασίλεμα και το βράδυ επανάληψη στο Μόλυς και Congas που σήμερα παίζει καλύτερη μουσική έχει λιγότερο κόσμο, το φεγγάρι λάμπει φωτίζοντας τη νύχτα και τη θάλασσα ως πέρα, αλλά είμαι κάπως μελαγχολική και δεν το απολαμβάνω όσο θα θελα.
Την τελευταία μέρα κάνουμε μια απόπειρα για μπάνιο στα παγωμένα σήμερα νερά, φυσικά δεν τολμώ να μπω, και φέυγουμε για Μυτιλήνη για να πάρω το αεροπλάνο για την επιστροφή.
Επίλογος:
H Λέσβος είναι ένα μεγάλο νησί που θέλει μέρες για να το γυρίσεις όλο, είναι πανέμορφη, καταπράσινη στο μεγαλύτερο μέρος της, έχει τεράστιες παραλίες πεντακάθαρα νερά, πολύ καλό φαγητό, ωραίες διαδρομές και αξίζει τον κόπο να την επισκευθείς.

Les and the city.....

Ονειρεύτηκα ότι ήρθες ενώ κοιμόμουν.....
Γιαυτό ξύπνησα πάλι απ τις εφτά???
Μα τι θα γίνει θα συνεχίσει να βάζει σκούπα στις επτά το πρωί η απο πάνω? και να πλένει το μπαλκόνι? Αυτός ο εργολάβος ιδέα δεν είχε απο μόνωση ή μάλον είχε, αλλά έκανε ότι δεν την ήξερε, ακόμη κι αν κάποιος κατουρήσει στον πρώτο ακούγεται στον τρίτο, για να μη μιλήσω για το να τραβήξει το καζανάκι που είναι σα να πιασε νεροποντή, την έλλειψη αποθηκευτικών χώρων, το στρίμωγμα μιας πυλωτής με το ζόρι, θα θελα να ξερα ποιος τους δίνει άδειες για να κατασκευάσουν τέτοια σπίτια, αλλά κι απ την άλλη ποιος αγοράζει τέτοια σπίτια?
Γιαυτό χάρηκα που μας έπιασε ή θα μας πιάσει η κρίση, γιατί δεν είχα σκοπό να αγοράσω ποτέ σπίτι, ή τουλάχιστον όχι εδώ, ίσως σε κάποιο νησί εάν και εφόσον προλάβω να συνταξιοδοτηθώ βέβαια. Τη μανία της αγοράς σπιτιού δεν την κατάλαβα ποτέ, αυτή τη μανία προσπαθούν οι τράπεζες να εκμεταλευτούν και μόλις κάποιος παντρεύεται, ή μάλλον πριν ακόμα παντρευτεί, έχει ήδη αγοράσει το σπίτι, θυμάμαι πριν καμμιά 30αριά χρόνια, έπρεπε κανείς να φτάσει πενήντα χρονών για να αγοράσει σπίτι, τώρα το παίρνει στα εικοσιπέντε το πολύ τριάντα. Και φυσικά αυτός που καίγεται να το αγοράσει, δεν κοιτάει αν είναι ευάερο, εύηλιο, ανατολικό, και τέτοιες λεπτομέρειες, σπίτι να ναι κι ότι να ναι. Γιαυτό ξεφυτρώνουν τα τέρατα όπου και να κοιτάξεις, γιατί υπάρχει ζήτηση. Eίναι κι αυτή μια Ελληνική πρωτοτυπία.
Και μερικά νέα της πόλης.
Αναβλήθηκε η συναυλία της Loreena Mckeniit.
Αυριο Παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος και σήμερα η δεύτερη γυμνή ποδηλατοδρομία στην πόλη, ακόμα δεν αξιώθηκα να πάρω ποδήλατο, όχι ότι θα έπαιρνα μέρος γυμνή στην ποδηλατοδρομία, αλλά ένα σορτ θα το φορούσα, φέτος η παρουσία της αστυνομίας θα είναι διακριτική, βέβαια αν δουν κανέναν εντελώς γυμνό, δεν ορκίζομαι ότι θα παραμείνουν ψύχραιμοι, τα χρηστά ήθη των αρχών της πόλης προσβάλονται εύκολα εδώ.

Θα θελα ένα βράδυ εκεί που θα κοιμάμαι, να ρθεις μόνη σου μέσα στη νύχτα, να πέσεις στο κρεβάτι να μ αγκαλιάσεις και να με ξυπνήσεις με φιλιά.....πάλι ονειρεύομαι?