Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Απλά βήματα για να αντιμετωπίσεις την κρίση, ακόμα κι αν είσαι gay

Θυμάμαι άλλες χρονιές συγκεκριμένα άλλα καλοκαίρια είμασταν κάθε βράδυ σχεδόν σε καφέ-μπάρ και δίναμε ένα μηνιάτικο σε κοκτέιλς και μπύρες, ενώ φέτος νέα δεδομένα.
Κατεβαίνεις λευκό πύργο, κρίση ξεκρίση με τα πόδια, με ποδήλατο, με λεωφορείο, λεφτά πολλά δεν τρώς αλλά έτσι κι αλλιώς πολλά δεν παίζουν, το πολύ πολύ να φας κανα διπλό λουκάνικο απ την καντίνα στην παραλία, άντε και μια μπύρα απ το περίπτερο (είναι φθηνότερη απ την καντίνα).
Εχει χάζι γιατί περνάει ένας πολύχρωμος κόσμος όλων των ηλικιών.
Κάνεις και τη γυμναστική σου με το ποδήλατο πέρα δώθε, αράζεις στο πολύπαθο γκαζόν που κάποιοι με σκυλιά συνεχίζουν να αγνοούν αυτά που αφήνουν πίσω τους, κοινωνικό σχολιασμό συνεχίζεις και κάνεις κι απ το γκαζόν, δε χρειάζεται να είσαι στην καρέκλα και το πιο βασικό δε χρειάζεται να είσαι καλοντυμένος και παρφουμαρισμένος, πας χύμα.
Κάθε βράδυ κι άλλο πάρτι...
Οπότε η κρίση παλεύεται για σένα που δε βάζεις κώλο κάτω το καλοκαίρι, τα τσιγάρα που θα καπνίσεις στο σπίτι θα καπνίσεις κι εκεί, και έξοδα μηδέν ή σχεδόν μηδέν.
Το ίδιο ισχύει και για τη θάλασσα.
Πήγαμε στη θάλασσα την Κυριακή, έξοδα 10 ευρώ βενζίνη, φρούτα απ το σπίτι, καφέ ήπιαμε σπίτι, φαγητό μετά φάγαμε σπίτι, σύνολο 10 ευρώ κι ας λέει ο Τ ότι θέλει 30 ευρώ για να κάνει ένα μπάνιο, ναι αλλά σε beach bar με 2 καφέδες που θα πιει αυτός, έναν ακόμη που θα κεράσει στο τεκνό, συν τις βενζίνες, γιατί είμαστε και gay και σαν τέτοιοι θέλουμε και την άνεσή μας...
όχι αγάπη μου, έτσι δεν κάνεις μπάνιο φέτος, μπάνιο κάνεις με τον δικό μου τρόπο αν θέλεις και χωρίς να γκρινιάζεις και να είσαι μίζερος, στη θάλασσα πάμε για να κολυμπήσουμε, γιατί πρέπει σώνει και καλά να συνδυάσουμε το τεκνό μετά του ωφελίμου? κάνε καμάκι αλλού, άσε που έχει και παραλίες που πάνε κυρίως gay, και είναι μακριά απο beach bar και ξαπλώστρες, αλλά ξέχασα οι περισσότεροι φίλοι μου που ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία θέλουν να είναι ανάμεσα σε str8, αυτοί τους αρέσουν, αυτούς θα 'θελαν να είχαν για γκόμενους και ίσως κατά βάθος νομίζουν ότι κι αυτοί είναι str8, ή θα θέλαν!
Μωρέ θα τη στήσω τη σκηνή στον πύργο, και δεν με νοιάζει, ο ανοιχτός ουρανός, το φεγγάρι, η ατμόσφαιρα, ο κόσμος, τα φώτα,
Νομίζω πως αυτοί που λέγαν πως η κρίση θα μας γυρίσει πίσω στα αληθινά σα να είχαν δίκαιο.