Μια αγάπη, χίλια χρώματα...1ο thessaloniki pride 2012

Είχα πεί ότι θα πάμε στο πρώτο pride που θα γινόταν αυτό το Παρασκευοσάββατο στην πόλη, δηλαδή θα πάμε στον πύργο να δούμε το φωτισμό του στα χρώματα του ουράνιου τόξου, θα περάσουμε απ τα στάντς, θα χαζέψουμε τις συναυλίες και μέχρι εκεί, στην παρέλαση δεν ήθελα να πάω, είδα ότι δεν ήθελε και κανείς απο τους φίλους μου κι όσο να ναι κώλωνα και γω...
Και κατεβήκαμε στην Λ.Νίκης λίγο πριν τον πύργο, η παρέλαση ήταν σε εξέλιξη, τύμπανα μπροστά, όλη η gay music list να παίζει απ τα μεγάφωνα, αγόρια και κορίτσια να χορεύουν, να σφυρίζουν, να χειροκροτούν, ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, δεν το περίμενα ότι θα ήταν τόσος, πίσω απ την παρέλαση του pride, ακολουθούσαν λίγα άτομα απο αντιφασιστικές οργανώσεις και στο τέλος το κερασάκι στην τούρτα ήταν μια ομάδα γραφικών οπαδών θρησκευτικών οργανώσεων, που κρατούσαν  πλακάτ που έγραφαν <αίσχος, ντροπή, να φύγετε να πάτε αλλού.... και άλλα τέτοια ευτράπελα>, ε δεν ήθελα πολύ, μπήκα μέσα στην παρέλαση με αμηχανία στην αρχή, αλλά γρήγορα εξικοιώθηκα, ακόμη και στρ8 να ήμουν θα ήθελα να μπω, πόσο μάλλον τώρα, διασχίσαμε όλη την τσιμισκή μέχρι την Αγ. Σοφίας και καταλήξαμε στον πεζόδρομο που ήταν τα στάντς με τις οργανώσεις και  η σκηνή για τις συναυλίες, η μουσική μας είχε ξεσηκώσει, όλοι κι όλες χόρευαν, γελούσαν, σφύριζαν, αγκαλιαζόταν, αναμφίβολα ήταν το πιο πολύχρωμο πάρτυ της πόλης όπου gay, λεσβίες, bi και τρανσέξουαλς αλλά και πολλοί str8 που ήρθαν γιατί είχαν κάποιον φίλο ή συγγενή τους εκεί,  ή απλώς γιατί γούσταραν...  Το θερμόμετρο στις 12 το βράδυ έδειχνε  33 βαθμούς, ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμια κι όπως είπε χαρακτηριστικά κάποιος, με τόσους ξαναμένους gay και λεσβίες είναι λογικό....
Η αρχή έγινε, η Θεσσαλονίκη της συντήρησης άνοιξε δρόμο για την εξωστρέφεια, ο δήμαρχος χαιρέτησε το pride και περπάτησε μαζί με τον αντιδήμαρχο πολιτισμού απο την Αγ. Σοφίας μέχρι τη Λεωφ. Νίκης, σκέφτομαι αν ήταν δήμαρχος ο Μπουτάρης πριν 20 χρόνια πόσο δρόμο θα είχαμε διανύσει, αλλά ποτέ δεν είναι αργά,  είμαι περήφανη που  ζω στην πόλη που είναι δήμαρχος, ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές, δεν ήταν εύκολο,  πολλά, πάρα πολλά  μπράβο σ' αυτούς που παρέλασαν,  μας παρέσυραν και μας έδωσαν το θάρρος που μας έλειπε, όσο γιαυτούς που δεν τόλμησαν, αν ήταν εκεί και δεν κρυβόταν όσο γινόταν το pride σίγουρα θα παρασύρονταν απ τον παλμό, δεν πειράζει του χρόνου να μαστε γεροί να ξαναπαρελάσουμε, πιο πολλοί,  πιο μαζί, κι εκείνοι που λένε πως ζουν όπως θέλουν και δε χρειάζεται να το δηλώνουν με παρελάσεις και πανηγύρια έχω να τους πω, ότι για να έφτασαν να ζουν όπως θέλουν, κάποιοι προσπάθησαν απο πριν γιαυτό, κι όσο θα υπάρχει ανάμεσά μας έστω και ένας που να υφίσταται λεκτική και σωματική βία, εξευτελισμό, και  ντροπή γιαυτό που είναι, τόσο εμείς θα παρελαύνουμε....