Δυστυχώς τα δωρεάν τελειώσαν και δεν ξέρω αν υπήρχαν και ποτέ εδώ που τα λέμε στην πόλη, αλλά γενικώς τίποτε δεν είναι δωρεάν στη ζωή έτσι αναγκάστηκα να βρω αν και με δυσκολία ομολογώ, επι χρήμασι μαθήματα και το συνδύασα και μια χαρά με δωράκι στην Χ, που κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια, τη μια βιβλίο, την άλλη cd την τρίτη ένα ρομαντικό δείπνο, τέτοια πρωτοτυπία!
και πριν καταλήξω στα μαθήματα (να ναι καλά η Ρ) έβλεπα στο ίντερνετ ότι πιο κουλαμάρα σε δώρο υπάρχει, απο σπά μέχρι αναρρίχηση και απο ταξίδι στα Πουκέ και στην Κούβα, μέχρι πτήση με μονοπλάνο πάνω απ' τη Χαλκιδική και είχα μπερδευτεί απο τη μια, κι απ την άλλη όσο να ναι ένα κόστος την έχει η Κούβα και το Πουκέ, ενώ τα μαθήματα, τζάμπα πράμα! ασε που σκεπτόμενη και πονηρά θα μου έβγαιναν και σε καλό γιατί όλο και μια επανάληψη στο σπίτι θα έπαιζε....
Ετσι έψαξα, βρήκα, έκλεισα, πλήρωσα και χτές καταφτάσαμε οι επίδοξοι σεφ στο μάθημα.
Το μενού ήταν δύο δροσερές σούπες και κεφτεδάκια κλασσικά, απο κοτόπουλο, φαλάφελ, όλα με τις σάλτσες τους.
Η δασκάλα μας υποδέχτηκε και φορέσαμε ποδιές με τα καρτελάκια με το όνομά μας καθεμιά και κάτσαμε στο τραπέζι που θα μαγειρεύαμε, σε λίγο άρχισαν να καταφτάνουν οι συμμαθητές μας, που όμως <να σημειωθεί αυτό> παρακολουθούσαν μαθήματα απο τον Ιανουάριο!
Μια που της πλήρωσε η μάνα της τα μαθήματα για να μάθει να μαγειρεύει όταν αποφάσισε να συζήσει με το γκόμενο μην την πει ακαμάτρα ο γκόμενος και την διώξει, μια που ήθελε να τονώσει τη σχέση της με τη μεγειρική και δήλωσε πως ο άνδρας της την ξαναερωτεύτηκε και διάφορες άλλες γυναίκες κυρίως αλλά και ένας άνδρας πάντως κατά γενική ομολογία οι πιο πολλοί είπαν ότι δεν το λένε ότι πληρώνουν για μαθήματα μαγειρικής ντρέπονται να λένε ότι κάνουν έξοδα σε καιρούς κρίσης....
Αρχίσαμε με τη μαγειρική και η πρώτη δουλειά ήταν να κόψουμε τα μυρωδικά, εμένα μου 'λαχε ο κόλιανδρος, πρέπει να σας πω ότι παρ' όλη τη φιλότιμη προσπάθεια ο κόλιανδρος δεν είναι το αγαπημένο μου μυριστικό, έκοψα, ξανάκοψα, ξαναμανάκοψα μέχρι να γίνει μικρά μικρά μικρά κομματάκια πούδρα σχεδόν, όλο αυτό βέβαια μου πήρε πολύ πολύ ώρα, ενώ δίπλα μου ένα μαχαίρι δούλευε επαγγελματικά και ναι φυσικά ήταν της Χ που απ το πρώτο κόψιμο η δασκάλα την κοίταξε έντονα και της είπε ότι ήταν πολύ προχωρημένη, και ότι κόβει σαν επαγγελματίας, εγώ δικαιολογήθικα ότι πήγα απλώς για παρέα και ότι μπορεί να μην έχω επαγγελματικό χέρι αλλά είμαι καλός βοηθός....
Αφού έκοψα τον βρωμοκόλιανδρο, συνέχισα με δυόσμο, μετά έριχνα τα υλικά στη λεκάνη που θα ζυμώναμε τον κιμά και ζύμωσα με 2 πηρούνια παρακαλώ το ίδιο κάναμε και με τον μοσχαρίσιο κιμά και με τα φαλάφελ, χέρι δεν βάλαμε πουθενά, ενώ
μετά μια πιο έμπειρη έκανε την σάλτσα των κλασσικών κεφτεδακίων με πιπεριές φλωρίνης που έκοψα σε κυβάκια εγώ και βάλαμε τα κεφτεδάκια να ψηθούν, στο μεταξύ είχε περάσει η ώρα, ανοίχτηκε ένα κρασί ετοιμάστηκαν οι κρύες σούπες αβοκάντο και αγγούρι και το καλύτερο μέρος ήταν όταν βάλαμε τα φαγητά στο τραπέζι και τα φάγαμε.
Η σούπα αβοκάντο συνοδευόταν απο κομματάκια αβοκάντο και ντομάτες και ήταν τόσο καλή που ήπια δύο(!) επίσης μια σούπα αγγουριού με καπνιστό σολωμό πολύ δροσερή, μετά ήρθε το φαλάφελ με τη σάλτσα του απο γιαούρτι μετά το κοτόπουλο με σάλτσα απο τυρί και τέλος το κλασσικό με την ζεστή σάλτσα με ντομάτες και πιπεριές φλωρίνης.
Μου φαίνεται πως πέραν του ότι ανυπομονώ να τα φτιάξουμε και να τα σερβίρουμε σε φίλους, ανυπομονώ και για το επόμενο μάθημα μαγειρικής, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, μωρέ μπας και μου ανοίγεται μια δεύτερη καριέρα? λες????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου