Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Restart


Συνήθως οι Τρίτες είναι καθοριστικής σημασίας για ένα καλό εβδομαδιαίο ξεκίνημα, οι Δευτέρες πάλι όχι, και σήμερα είναι μια Δευτέρα απο αυτές που δε θες να ξυπνήσεις, αλλά φυσικά ξυπνάς και με κόπο προσπαθείς να τεθείς σε επαναλειτουργία.
Ο καιρός μα βεβαίως ποιος άλλος, είναι αυτός που πρώτος πρώτος σε βάζει στο pause, συννεφιά με πιθανότητα βροχής και μια ψυχρούλα πρωτοφανής για Μάιο μήνα, αλλά ο μήνας έχει εννιά και όπως αρμόζει σε κάθε Νεοέλληνα, μεταθέτεις τις σκέψεις για δουλειά σε ένα αέναο <απο αύριο> που μπορεί να μετατίθεται με τη σειρά του απο βδομάδα σε βδομάδα και η εκρεμμότητά του να αιωρείται στο χρόνο.
Και τι δεν έγινε όλο αυτό το διάστημα, απο τα σίγουρα όπως το ότι ήρθε η Ανοιξη,
ε καλά έτσι όπως ήρθε, τι να κάνουμε, δε σου το υπέγραψε και κανείς με συμβολαιογραφική πράξη ότι κάθε που μπαίνει ο Μάης θα βουτάς στη θάλασσα και θα σκας απο τον πρώιμο καύσωνα, έως τα outsider που μπορεί να ήταν απο τους πριγκηπικούς γάμους, μέχρι μια βόλτα με βροχή στην εξοχή που την κάνεις ασχέτως αν ρίχνει καρέκλες, και ανακαλύπτεις σαν να ναι πρώτη φορά την ομορφιά της ιδιαιτέρως μετά τη βροχή η εξοχή είναι μια κούκλα, το χορτάρι είναι καταπράσινο, έτοιμο να το φας, οι παπαρούνες συναγωνίζονται τις μαργαρίτες και τα χαμομήλια τα γαιδουράγκαθα, τα σαλιγκάρια κάνουν τον πρώτο τους περίπατο και οι μέλισσες κάνουν πάρτυ χωμένες ολόκληρες μέσα στα λουλούδια (έχει σεξουαλικό υπονοούμενο όλο αυτό δε βρίσκεις)?
Ευκαιρία λοιπόν για φυτέματα, κουρέματα, ξεσκαρταρίσματα, στα μπαλκόνια και τους κήπους, που την έκανα σε πρώτη φάση αλλά έπεται και συνέχεια αλλά και τις ντουλάπες και το σπίτι γενικότερα.
Τώρα που είπα ντουλάπες, κάπου διάβασα πριν καιρό ότι υπάρχει μια τάση στο εξωτερικό του να μπορείς να ζεις με μέχρι 100 αντικείμενα μόνο, συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών σου αντικειμένων ρούχων κλπ, να μην είσαι δέσμιος των καταναλωτικών αγαθών, ακόμα αργώ για να φτάσω σ' αυτό το νούμερο, σκέφτομαι και τρώω ένα ακόμη παγωτό έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι καλοκαίρι, φορώντας όμως ακόμα το φουλάρι και το αδιάβροχό μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: