Mα πως τρέχει έτσι ο χρόνος, καλά μου το λεγε η γυμνάστρια μου "έχεις παρατηρήσει τώρα τελευταία πως περνάει γρηγορότερα ο χρόνος?" είχα την αίσθηση εδώ που τα λέμε αλλά δεν το χα παρατηρήσει κιόλας, έχει δίκιο σκέφτηκα και τη θεώρησα σοφή, σήμερα που την ξαναείδα όμως μου είπε ότι η καταστροφή του κόσμου θα γίνει σίγουρα στις 21 του μηνός...
όχι στις 12 που λέγανε? ρώτησα η αφελής, στις 21 είναι η καταληκτική ημερομηνία μου είπε!
Tώρα είμαι 100% σίγουρη ότι κάτι παίρνει πριν έρθει στο γυμναστήριο γιαυτό είναι μονίμως νυσταγμένη και βαριέται κι όταν της έρχεται η έμπνευση της Πυθίας τότε ξυπνάει με όρεξη λέει τους χρησμούς της και ξαναπέφτει σε κατατονία....
Μετά απο 3 μήνες και κάτι ξανά γυμναστήριο, ασθμαίνοντας με καθόλου όρεξη προς το παρόν κάνει και παγωνιά και θέλω 3 ώρες να βγάλω τα ρούχα που φοράω το να πάνω στ' άλλο απανωτά, βγάλε παντελόνι, μετά το ισοθερμικό κολάν, μετά τις κάλτσες, μετά τις 3 μπλούζες χώρια η ζακέτα και το μπουφάν, δε λέω υπερβολές, κάνει ψόφο, απο την άλλη μιλάμε με τη Χ στο skype και είναι με τον ανεμιστήρα....άδικη ζωή.
Εκεί που είναι έχει 33 βαθμούς τώρα το χειμώνα, το καλοκαίρι πάει 45....
Ξαφνικά βρέθηκε σε μια μεγάλη εταιρία, λίγο πριν το πάρει απόφαση και σταματήσει να ονειρεύεται, για να κάνει αυτό που σπούδασε, εκείνο το σπίτι που λέγαμε σε προηγούμενο πόστ θα το χτίσει είναι σίγουρο, δεν πειράζει που έφτασε τόσα χιλιόμετρα μακριά, αφού εδώ δεν υπήρχε καμμιά προοπτική εδώ μόνο όταν έχεις καβάντζες έχεις προοπτικές....
Aπ' την πρώτη μέρα κιόλας, πήρε laptop, αυτοκίνητο, βρέθηκε σε πολυτελή γραφεία της νοικιάσαν σπίτι και ξαφνικά απο εκεί που είχε να μετράει νούμερα στα λιγδιασμένα μπακαλοτέφτερα, βρέθηκε να κάνει υπολογισμούς για κτίρια που θα κατασκευαστούν, τι κι αν είναι στην άλλη άκρη, αξίζει για το όνειρό σου να πας τόσο μακριά κι ακόμα παραπέρα.
Αλλά το καλύτερο, αυτό που εμένα μ' εντυπωσίασε περισσότερο απ' όλα τα άλλα που λίγο πολύ τα θεωρούσα δεδομένα, είναι το ότι κάθε βδομάδα πάει κάποια και της σιδερώνει τα ρούχα....
Αυτό το θεωρώ υπέρτατη πολυτέλεια.
Μ' όλα αυτά έχω κάθε λόγο να χαίρομαι γιατί ξέρω πως υπάρχει μια προοπτική, μια διέξοδος, ένα φως στο τούνελ, ακόμη κι αν τα βράδια πια έχουν γίνει τόσο σκοτεινά και μοναχικά, το μέλον αρχίζει να φαίνεται φωτισμένο....
'Ετσι δεν πα να λέει η Γ για καταστροφή του κόσμου, η καταστροφή είναι αυτή που ζούμε εδώ και καιρό, τίποτα δε με τρομάζει.....
όχι στις 12 που λέγανε? ρώτησα η αφελής, στις 21 είναι η καταληκτική ημερομηνία μου είπε!
Tώρα είμαι 100% σίγουρη ότι κάτι παίρνει πριν έρθει στο γυμναστήριο γιαυτό είναι μονίμως νυσταγμένη και βαριέται κι όταν της έρχεται η έμπνευση της Πυθίας τότε ξυπνάει με όρεξη λέει τους χρησμούς της και ξαναπέφτει σε κατατονία....
Μετά απο 3 μήνες και κάτι ξανά γυμναστήριο, ασθμαίνοντας με καθόλου όρεξη προς το παρόν κάνει και παγωνιά και θέλω 3 ώρες να βγάλω τα ρούχα που φοράω το να πάνω στ' άλλο απανωτά, βγάλε παντελόνι, μετά το ισοθερμικό κολάν, μετά τις κάλτσες, μετά τις 3 μπλούζες χώρια η ζακέτα και το μπουφάν, δε λέω υπερβολές, κάνει ψόφο, απο την άλλη μιλάμε με τη Χ στο skype και είναι με τον ανεμιστήρα....άδικη ζωή.
Εκεί που είναι έχει 33 βαθμούς τώρα το χειμώνα, το καλοκαίρι πάει 45....
Ξαφνικά βρέθηκε σε μια μεγάλη εταιρία, λίγο πριν το πάρει απόφαση και σταματήσει να ονειρεύεται, για να κάνει αυτό που σπούδασε, εκείνο το σπίτι που λέγαμε σε προηγούμενο πόστ θα το χτίσει είναι σίγουρο, δεν πειράζει που έφτασε τόσα χιλιόμετρα μακριά, αφού εδώ δεν υπήρχε καμμιά προοπτική εδώ μόνο όταν έχεις καβάντζες έχεις προοπτικές....
Aπ' την πρώτη μέρα κιόλας, πήρε laptop, αυτοκίνητο, βρέθηκε σε πολυτελή γραφεία της νοικιάσαν σπίτι και ξαφνικά απο εκεί που είχε να μετράει νούμερα στα λιγδιασμένα μπακαλοτέφτερα, βρέθηκε να κάνει υπολογισμούς για κτίρια που θα κατασκευαστούν, τι κι αν είναι στην άλλη άκρη, αξίζει για το όνειρό σου να πας τόσο μακριά κι ακόμα παραπέρα.
Αλλά το καλύτερο, αυτό που εμένα μ' εντυπωσίασε περισσότερο απ' όλα τα άλλα που λίγο πολύ τα θεωρούσα δεδομένα, είναι το ότι κάθε βδομάδα πάει κάποια και της σιδερώνει τα ρούχα....
Αυτό το θεωρώ υπέρτατη πολυτέλεια.
'Ετσι δεν πα να λέει η Γ για καταστροφή του κόσμου, η καταστροφή είναι αυτή που ζούμε εδώ και καιρό, τίποτα δε με τρομάζει.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου