Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Η δική μου Πρωτοχρονιά

Ηταν βράδυ Πρωτοχρονιάς, σε δύο ώρες περίπου άλλαζε ο χρόνος κι εμείς έπρεπε να πάμε για ύπνο, ειδκά αυτή τη βραδιά νωρίς νωρίς να μη μας βρει ξυπνητές ο Αη Βασίλης γιατί αλλιώς δε θα άφηνε τα δώρα, δεν έπρεπε να τον δούμε να 'ρχεται είπε η μαμά... φόρεσα τις πυζάμες μου, άφησα τα καινούργια μου λουστρινέ παπούτσια έξω απο την πόρτα του δωματίου και έπεσα στο κρεβάτι αποφασισμένη να μην κλείσω μάτι μέχρι να τον δω, άρχισα να σκέφτομαι πως θα ναι, θα ήταν γελαστός με κόκκινα μάγουλα, γεμάτος χιόνι και κάπνα απο την καμινάδα? κι έπειτα πως θα χωρούσε ολόκληρος άγιος σε τόση στενή καμινάδα?
Μυστήριο, κάτι είχα υποψιαστεί απ τα χαμόγελα τους, αλλά πάλι δεν μπορεί για να μου λένε ότι θα ρθει, είναι σίγουρο ότι θα ρθει.
Με τόσες σκέψεις όμως και με την κούραση απο το χιονοπόλεμο που έπαιξα και τα πήγαινε-έλα στην αυλή, δεν άργησαν να κλείσουν τα μάτια μου παρά την προσπάθειά μου να τα κρατήσω ανοιχτά...
Το πρωί μας ξύπνησε η μαμά με φωνές δείχνοντάς μας τα δώρα που υπήρχαν έξω απο την πόρτα μας, ένα παιχνίδι στην καθεμιά μας και μέσα στα παπούτσια, ένα μήλο, ένα πορτοκάλι, μερικά καρύδια και λίγα κέρματα.
Ηρθε? ρώτησα τρίβοντας τα μάτια μου ακόμα απο τη νύστα, μα δε βλέπεις που άφησε τα δώρα? απάντησαν εν χορώ η μαμά και ο μπαμπάς.
Μήπως τα βάλατε εσείς? ρώτησα με δυσπιστία, με διαβεβαίωσαν πως όχι, αφού το έλεγαν η μαμά και ο μπαμπάς το πίστεψα!

2 σχόλια:

willowinspirations.blogspot.com είπε...

Fainetai na perases poli kali prwtoxronia. Efxomai kai ston ipoloipo xrono.

Kali Xronia!

Les and The City είπε...

Χμμμ, Δε θα το λεγα ειδικά για το βράδυ της πρωτοχρονιάς....αλλά μάλον ήταν αναμενόμενο.
Επίσης!