Μετά απο τρείς μέρες που δεν είχα νέα του φίλου με πήρε τηλέφωνο προχτές, ανακουφισμένος, συζήτησε με τη γυναίκα του απλά και ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι και πήρε την απόφαση αν θέλει να συνεχίσει να είναι μαζί του να πάνε να μιλήσουν σε κάποιον ειδικό και να προσπαθήσουν να ξαναγίνουν οικογένεια, της είπε ότι ακόμη κι αν δε θέλει να είναι μαζί του, δε θα τους εγκαταλείψει ποτέ (εργάζεται μόνον αυτός στο σπίτι) μάζεψε και τα παιδιά και επίσης τους το ανακοίνωσε τελεσίδικα πως ότι και να αποφασίσουν αυτός θα είναι δίπλα τους.
Ενοιωθε ξαλαφρωμένος και ακουγόταν αυτό απ το τηλέφωνο, χάρηκα που λίγο πολύ ήρθε στα λόγια μου και ακολούθησε τις συμβουλές μου.
Με χαρά σκέφτηκα πως αν δεν ήμουν διαθέσιμη αυτές τις 5 φορές που βρεθήκαμε την προηγούμενη βδομάδα και δεν του αφιέρωνα το χρόνο μου, μπορεί τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί πολύ δυσάρεστα, ή στην καλύτερη(?) να ήταν τελματωμένα ακόμη.
Ηταν πολύ μεγάλο μάθημα αυτή η ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου