Καλοκαίρι....

Ο ήχος απο τα κλιματιστικά είναι ο μόνος που ακούγεται, 37 βαθμοί με την υγρασία να υπερίπταται στην ατμόσφαιρα, προσπαθώ να κοιμηθώ αλλά μάταια, το κρεβάτι καίει, το δωμάτιο ζεματάει, το σπίτι αχνίζει, στο μπαλκόνι είναι διαφορετικά αλλά στην πολυθρόνα δύσκολα σε παίρνει ο ύπνος, οπότε απλώς κάθομαι μέχρι να σβύσει η ζέστη. Τρεις τα ξημερώματα, η γειτονιά άδεια, μια φοιτήτρια στην παραπάνω πολυκατοικία που όλο το απόγευμα άκουγε δυνατά ελληνικά, στην απέναντι λείπουν όλοι, στην διπλανή απέναντι, μόνο το παιδί με το γάτο που τον περιμένει στη βεράντα του ρετιρέ, ο οποίος γάτος αλλά και τα υπόλοιπα ζωντανά αυτής της πολυκατοικίας είναι εκπαιδευμένα να βγαίνουν έξω για κατούρημα και μετά να περιμένουν στην είσοδο, γαυγίζοντας οι σκύλοι, νιαουρίζοντας οι γάτοι χωρίς πολλά πολλά πάρε δώσε με τα αδέσποτα, Κυρίες. Στη δική μου δύο διαμερίσματα, όλοι φύγαν για διακοπές. Ενα κουνούπι σφυρίζει στ' αυτί μου, φέτος δεν έχουν ψεκάσει για τα κουνούπια λέει το ράδιο αρβύλα γιατί δεν είχαν λεφτά, γιαυτό βλέπεις κάτι τέρατα να πετάνε και όταν σε τσιμπούν γίνεται ένα σημάδι να!
Αν μύριζε και καρπούζι θα ήταν το τέλειο σκηνικό για το καλοκαίρι αλλά ακόμη δεν έχω πάρει, θα αγοράσω αύριο απ' τη λαική. Κάπου μακρυά ένα αυτοκίνητο περνάει, το κλιματιστικό ακόμη δουλεύει, θα δουλεύει όλη νύχτα, άπνοια, αν ποτέ αγόραζα σπίτι θα αγόραζα εξοχικό σκέφτομαι με αυλή, δίπλα στη θάλασσα, ίσως μπροστά αν είναι καμμιά παρακμιακή παραλία τύπου Καλλικράτεια, με μεγάλη κουνουπιέρα στη βεράντα για ύπνο τη νύχτα έξω, με μεγάλο τραπέζι για να καλούμε φίλους τα βράδυα για καρπούζι με τυρί και μπιρίμπα, με ντουζιέρα στην αυλή για να πλένεσαι εκεί χωρίς να κάνεις μπάνιο μετά τη θάλασσα, με κουζίνα μεγάλη και φωτεινή για να κάνεις ζυμαράκια και να τηγανίζουμε γαύρους και πατάτες, με μπάρμπεκιου και με λουλούδια πολλά.....
Καλοκαίρι.....