Ηρθε για να ξεφύγει απ τον πόλεμο και είδε μπροστά στα μάτια της το παιδί της να διαμελίζεται σε μια χώρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά που δεν έχει πόλεμο, πόσο ασυγκίνητος να μείνεις μπροστά σ' αυτό το γεγονός? Και το άλλο της παιδί θα μείνει σχεδόν τυφλό απ το ίδιο τρομοκρατικό χτύπημα.
Απο τη μια ο μικρός μετανάστης που διαμελίζεται, απ την άλλη ληστεία, που δεν ήταν η μόνη, με έναν νεκρό στη μια και τραυματίες σε άλλες για το τεράστιο ποσό των 300 ευρώ τόσο αξίζει μια ζωή...
Κι ο κόσμος που φωνάζει στα κανάλια πόσο φοβάται.
Δεν ξέρω τι να πω, δεν έχω λόγια, ποια ψυχολογική υποστήριξη να δοθεί σ' αυτή τη μάνα?
Πριν λίγες μέρες μια άλλη μάνα αυτοκτόνησε γιατί είχαν σκοτώσει το γιό της δυο χρόνια πριν και την ακολούθησε και η κόρη της που τη βρήκε νεκρή.
Δεν έχουμε πόλεμο, αλλά κάποιοι έχουν κυρήξει πόλεμο απο μόνοι τους, είτε είναι ληστές των 300 ευρώ, είτε είναι τρομοκράτες που νομίζουν ότι πολεμούν για κάποια ιδέα.
Τρομερή ιδέα, αλλά μετά τον νεκρό Αφγανό είναι τόσο κότες που λούφαξαν και δεν παραδέχονται το χτύπημά τους, ποιος να βγει και να παραδεχτεί φυσικά κάτι τέτοιο? ήρθε η εποχή που θα αναπολούσαμε τη 17η Νοέμβρη ποιος να το φανταζόταν? τουλάχιστον αυτοί απ όσο θυμάμαι χτυπούσαν το κεφάλαιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου