Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Η ιστορία της Κίτυ...



Στην αρχή τη βρήκε η Χ κοντά στο σπίτι της ήταν αδύνατη, φοβισμένη με το ένα μάτι βγαλμένο αλλά παρ' όλα αυτά ήταν καλοσυνάτη όταν σ' έβλεπε με το άλλο μάτι, συναχωμένη με κρίσεις βήχα αλλά πολύ κοινωνική, μόλις της μίλησε άρχισε να την ακολουθεί (η Χ μιλάει σε όλα τα ζωάκια κι αν ήταν δυνατόν θα τα μάζευε όλα στο σπίτι, είμαι σίγουρη ότι αν δεν σιχαινόταν τη μυρωδιά που βγάζουν κάποια όπως π.χ. αγελάδες, πρόβατα, άλογα θα ήταν ικανή να μαζέψει και τέτοια)όμως την άφησε και συνέχισε το δρόμο της, σκεπτόμενη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τη βάλουμε μέσα. Πέρασαν 2-3 μέρες κι ένα απόγευμα μας πήρε τηλέφωνο η Μ που μας είπε ότι βρήκε ένα γατί στο δρόμο που ήθελε φροντίδα κι αν θέλουμε να πάμε να την πάρουμε, Η χ ήταν σίγουρη ότι ήταν το ίδιο γατί που είχε συναντήσει, με πολύ σιγουριά μάλιστα, εγώ έλεγα σιγά μην διέσχισε ολόκληρη εγνατία χωρίς να την πατήσουν αλλά να που ήταν αυτή τελικά όπως διαπίστωσε όταν την παραλάβαμε.
... και ξαφνικά βρεθήκαμε με ένα γατί που έπρεπε να φροντίσουμε καχεκτικό, ταλαιπωρημένο αλλά παρόλα αυτά τόσο καλό, μόλις έφαγε μετά απο 2-3 μέρες και δυνάμωσε άρχισε να κόβε βόλτες στη γειτονιά, επειδή το φτάρνισμα κι ο βήχας και τα φλέματα συνεχιζόταν την πήγαμε μέσα σε τρελή νεροποντή στο γιατρό μας έδωσε αντιβίωση και σταγόνες για το μάτι μας είπε ότι είναι 1,5 έτους καθόλου δεν της φαινόταν για 6-7 μηνών το πολύ μας φάνηκε και για 13 μέρες τη φροντίζαμε και έτρωγε πρωί βράδυ απο εμάς και συνέχιζε το φαγητό της στα γύρω σπίτια που την τάιζαν οι γείτονες. Τέτοια λίμα, αλλά ήταν λογικό, ήθελε να ισοφαρίσει τις μέρες της πείνας. όταν τέλειωνε το φαγητό της ήθελε να ανέβει πάνω σου και να την αγκαλιάσεις, εδώ και μια βδομάδα αγνοείτε, θέλω να πιστέψω πως ερωτεύτηκε και πήγε να ζήσει με τον έρωτά της, ή πως την ερωτεύτηκε κάποιος κεραυνοβόλα και την πήρε σπίτι του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: